Dah lama tak lihat ia . Rindu pula. Nmpk angka 16 di kalendar hari ini. Teringat 16hb Februari yg lalu. Hari kami baca surah Yassin dan sedikit doa dengan kemurahan hati keluarga yg sudi penuhi hajat kami.
Hari itu, seeing it in green, tikar dan sejadah yg terhampar, lampu kalimantang yg menyala, kipas yg berpusing, dingin air paip yg menjadi wudhu, sayu hati. It's my house. My small, green house di dunia.
Hari itu, seeing it in green, tikar dan sejadah yg terhampar, lampu kalimantang yg menyala, kipas yg berpusing, dingin air paip yg menjadi wudhu, sayu hati. It's my house. My small, green house di dunia.
A neighbour who always understand, asked, "Akak nak pindah? Sedihnya. Kalau akak rasa ia baik, terpulanglah. Kdg, new life tu penting juga."
How I wish I could. But it's not the time yet. I'll be where I am now with my husband n sons. Biarlah rumah hijau ini dihuni oleh org lain dulu. At least ia atr pinjaman Allah yg setiap kali sy lalu di dpn jln masuknya n pandang ia, akan buat sy senyum dan bahagia.
Among Babang's n Didik's cousins (paternal) in the green room.
May the pure happiness of the children remain in the house.
(source : FB Zura)
It was just a small gathering of ours... tqvm.
It was just a small gathering of ours... tqvm.
Kasihan Papa... worked hard awal tahun menyimen blkg rumah hijau. Saya bantu setakat terdaya. Itulah 1st time sy pegang n bancuh simen. Dah tu bancuh sikit-sikit dlm bekas kecil. Mcm main masak2 pun ye juga.
Masa tu Babang tanya, "Eeii... Ummi, nape Ummi main lendir ni!?"
"Ni bukan lendir lah. Ni simen yg dh bancuh dgn air. Tu, nampak tu Papa sedang melicin lantai tu."
"Ooh! Simen ye?"
Bila lihat tenant masukkan brg n psg langsir dgn excitednya, sayu hati. Entah apa2 saya ni. Now, dh hampir 2 bulan ia dihuni. Saya tahu Papa Nasir boleh baca apa yg sdg berdetik dlm hati saya. Tapi spt selalu, kata2 Papa akan jadi serenity of my heart, "Tak apalah ye, kita beri tempat tinggal yg jadi syurga pd org lain, dpt juga kita pahala..."
Ya lah...
Note : Baru hbs watched Andai Itu Takdirnya. So fast... and so...! Knp Ibu Fitri perlu sebelah lagi mata? Can't she has sight with one eye? Fatihah boleh je pun? Fiksyen. Endingnya sedih tapi knp saya rasa marah je pulak? Hish, saya masih belum punya hati yang 100% baik nampaknya ye... hmm... tapi... ya lah, pengorbanan utk bahagia tu mmg mahal harganya dan kadang-kala tak logik juga.
Masa tu Babang tanya, "Eeii... Ummi, nape Ummi main lendir ni!?"
"Ni bukan lendir lah. Ni simen yg dh bancuh dgn air. Tu, nampak tu Papa sedang melicin lantai tu."
"Ooh! Simen ye?"
Bila lihat tenant masukkan brg n psg langsir dgn excitednya, sayu hati. Entah apa2 saya ni. Now, dh hampir 2 bulan ia dihuni. Saya tahu Papa Nasir boleh baca apa yg sdg berdetik dlm hati saya. Tapi spt selalu, kata2 Papa akan jadi serenity of my heart, "Tak apalah ye, kita beri tempat tinggal yg jadi syurga pd org lain, dpt juga kita pahala..."
Ya lah...
Note : Baru hbs watched Andai Itu Takdirnya. So fast... and so...! Knp Ibu Fitri perlu sebelah lagi mata? Can't she has sight with one eye? Fatihah boleh je pun? Fiksyen. Endingnya sedih tapi knp saya rasa marah je pulak? Hish, saya masih belum punya hati yang 100% baik nampaknya ye... hmm... tapi... ya lah, pengorbanan utk bahagia tu mmg mahal harganya dan kadang-kala tak logik juga.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.