Burung

Bila kita resah gelisah, susah hati, cemas... mengaji al-Quran akan buat kita tenang. Lepas ngaji jumpa pula FRAN, boleh write them down. Lega sikit kot... Cerita kat Papa Nasir? He already knew it. Lagipun he's busy with his futsal games. Hu hu.. let him be lah, asal dia happy dan bahagia. Lagipun dia dah rasuah saya dgn buku-buku bulan ni he he...

Sbnrnya dah 2 hari saya tahan resah. Rasa sgt berat dlm hati fikirkan perkara ini yg dah 2x jadi. Yet I havent learn a lesson. Err... bukanlah masalah sebesar menghadapi PRU. It's just... err... pendrive saya kena virus. Wa wa wa... it's a big problem to me... now saya tak ada backup utk complete KTVH except versi cetak utk edit dan softcopy dlm folder email yg cuma 1/2 siap tu je...

Few friends tried to help, yet masih belum boleh recover. Satu je hrpn sy skrg.. tunggu kawan Papa cum sepupu bau bacang sy blk driSepang, bro Shah Arizal utk bantu. He's positive n sy hrp he w manage to recover all the files back. At least my writing folders, or at least the KTVH file pun cukuplah... 

Ptg td Papa Nasir htr satu lawak ke WhatsApp saya. Hmm... apa punya lawak daa... tak suka lawak tu. Tp td baca lawak ni yg Papa htr mlmnya, sy gelak sgh. Hilang sekejap masalah pendrive. Papa tanya, "Awak faham ke Yang?"

Alaa... saya dah tak se'naive' dulu la... hu hu...

**********************

Hobi ketua kampung adalah memelihara burung. Pada suatu hari kesemua burungnya hilang. Oleh krn ketua kampung tersgt mrh kehilangan burung2nya, maka dia kumpulkan hampir 200 org penduduk kampung di balai raya.

KK : Siapa ada burung?

Semua lelaki yg hadir terus berdiri. Ups, ketua kampung tersedar cara pertanyaannya itu salah.

KK : Bukan burung itu maksud saya. Siapa pernah nampak burung?

Semua wanita berdiri. Ketua kampung jadi semakin marah.

KK : Maksud saya, siapa pernah nampak burung yg bukan miliknya?

Setengah drpd penduduk wanita berdiri. Ketua kampung jadi gugup.

KK : Maaf sekali lagi. Maksud saya ialah, 

siapa pernah nampak burung saya?

5 orang wanita berdiri. Ketua kampung lari lintang-pukang krn dikejar isterinya.

*********************************

To think over 

(err.. tak berkaitan sgt dgn cerita burung di atas 

but still about tongue and our words hu hu...)

"Keep your words soft and sweet

 just in case you have to eat them."

Ya Allah, peliharalah lidahku agar ia menyebut yg baik-baik sahaja...