Since last Sabtu dah ingatkan Babang n Didik kalau Ahad semlm mrk kn duk umah Nek Imah seharian. Sbbnya sy ada 2nd lecturing di Tmn Botanic dan Papa Nasir pula kena hadir kuliah Master nya di Shah Alam. Terkebetulan, both of us ada urusan luar, so Babang dan Didik kenalah ke rumah Nenek Imah mrk.
Babang okay je bila kata Ahad smlm kami berdua 'kerja'. Tapi Didik kejap-kejap tanya, "Ummi, dah nak gi eje ke ni? Ukan kan? Ummi ngan Papa eje ecok kan?"
Lepas Subuh smlm sdg saya buat final revision, dia bangun tidur dan terus baring di riba. "Adik, gi tido ngan abang dulu ye. Ummi nak buat keje sikit, nanti Ummi nak pergi keja.."
Mukanya sedih, reluctant sgh nk lepaskan Ummi. Masih moyok bila Papa Nasir htr ke rmh Bik Imah.
"Adik nak Ummi..." rengeknya tak mahu bangun dari riba saya. Aduhai, touching sungguhlah Didik ni...
Sorry ye Dik... Ummi pun kalau blh nak duk rumah je jaga Didik dgn Babang. Tapi nanti kang takut Ummi boring pula. Ummi buat part time lecturing ni pun sekali dua je dlm setahun. Tak kaya pun. Nak tolong kawan n saja nak refresh knowledge. Sat gi tak praktis, berkarat pula. Sikit ilmu yg Ummi ada ni nak lah jg Ummi jadikan pelaburan buat pahala bila dikongsi utk kebaikan dengan orang lain...
Papa Nasir pun pernah tanya knp nak suh dia sambung lagi. Ya lah, pd umur spt Papa Nasir tu, apa lagi yg nak dikejar. Dah selesa dgn apa yg dilakukan, cuma usaha tu mmg sentiasa perlu. Mmg tak ada apa yg nak dikejar. Tapi peluang pendidikan yg byk dlm negara, syg kalau tak dimanfaatkan.
Sambung belajar ni bkn skdr utk paper qualification or to secure high post and earn more. Pd umur kita ni, cukuplah dgn niat utk tambah ilmu n timba pengalaman baru. At least ia blh tingkatkan self-esteem dan pemangkin semangat anak-anak utk belajar rajin-rajin. At least juga he'll meet many new friends, boleh expand network dia.
Yang kasihannya, lps kuliah seharian pertama Sabtu tu, malamnya bengkok dia menyiapkan 4 assignment individu dan 2 assigment berkumpulan utk modul International Culture. Hah, tu dia... amek...
Tak apalah Pa... kuatkan semangat ya. Insya-Allah, saya akan sentiasa bantu dan sokong selagi terdaya. Impian saya masih menyala, suatu hari nanti bila anak-anak dah boleh berdikari, kita berdua pi sambung buat PhD kat Universiti Madinah ke, kan...? Tak kisahlah jadi MAHASITUA pun, hu hu...
Atau, andai takdir saya pergi dulu... kenangilah saya utk apa yg awak hargai dlm hidup sepanjang kita bersama... dan kalau awak masih kuat, masih berkongsi impian saya, teruskanlah ia, untuk saya...
Good luck my dear soul-mate! Pejam-celik, pejam-celik, konvo lah nanti tu... Insya-Allah...
****************************************************************
Dalam kerendahan hati ada ketinggian budi. Dalam kemiskinan harta ada kekayaan jiwa. Dalam kesempitan hidup ada kekuasaan ilmu.
***************************************************************
Notes
Ke TH Subang, Cik Aris dan isteri berangkat ke tanah suci mlm tadi... supper with SB family di Le Lac S13
alhamdulillah..belajar lah selagi mampu kan.wida ni pon rasa cam dah bosan je kerja..ingat cam nak smbung belajar lah.tp x tau lah bilanya..doa2kan lah ye.
ReplyDeleteinsya-Allah... kalau tiba masa dan kena dengan kelapangan dan izin-Nya, tercapai juga nanti.. kita saling mendoakan ya... timer kasih mamawaiz hu hu
ReplyDelete