D'Haze

Beberapa hari lepas, Babang tidak semena-mena hilang suara dan selsema.

"Babang minum ais ya?" tanya saya cuak.

"Tak adalah... semalam Nenek Imah bawa kami pergi rumah orang. Orang tu bagi minum air ais. Saya tak minum pun. Saya tak boleh minum ais kan Mi?"

Satu yang bagusnya tentang Babang ialah bila dia ingat pesanan saya, dia akan ingat sungguh-sungguh.

Then Papa Nasir said, "Jerebu rasanya dua tiga hari ni... sebab tu Babang start jadi macam tu."

Bukan tidak percaya. Tetapi saya hanya duduk dalam pejabat. Lagipun mata rabun saya ni tak dapat beza jerebu dengan kabur mata. Pergi site visit credit recovery di PJ semalam pun saya tak berapa boleh nak beza jerebu atau teduh. Hish...

Malam tadi sewaktu hendak pegi ziarah Imah, ex-staff saya di TSSB yang warded di DEMC baru nampak jerebu dengan sangatlah jelasnya. Itu tandanya jerebu tu makin teruklah tu...

Pagi ini baca paper, hmm... ya lah jerebu...  hmm... jerebu... dan kesan jerebu...

Malam tadi Papa dah start bagi ubat pada budak kecil berdua ni. Pagi ini Babang nampak okay... cuma saya pula yang dah mula rasa sesak dada. Ayok... tolonglah jangan.. saya sudah tidak boleh sakit sekarang. At least daam masa terdekat ini. Tapi kalau sudah hadiah dari Tuhan... nak buat macam mana....

*********************************

Babang oh Babang....

Babang sedang asyik main i-Padnya. Saya cium-cium pipi dia dan saja mengusik.

Ummi     :  Babang anak sapa?

Babang :  Anak Ummi...

Ummi     :  Babang sayang siapa lebih? Ummi ke, Papa ke, Nenek Imah?

Babang  : Ummi...

Ummi     : Babang suka makan siapa masak? Ummi ke Nenek Imah?

Babang : Ummi...

Ummi     : Ummi pandai masa apa yang abang suka?

Babang : Nasi...

Hmm.. ya lah, Ummi ni hanya pandai masak nasi je ye bang... hu hu

Saya ini lebih kerap dari kadang-kadang memang suka berleter. Anak keluar dari perut sendiri pun kadag-kadang malas nak layan saya. Inikan kalau nak berleter pada anak yang keluar dari perut orang lain kan...

Satu hari entah kena virus apa, saya berleter tak henti-henti. Babang diam sahaja malas hendak layan saya berleter.

Ummi     : Tengok tu, buat dek je kalau Ummi bercakap tau... cubalah dengar sikit cakap Ummi...

Babang :  Apanya Mi?

Ummi     : Abang tahu tak Ummi ni penat tau.. cubalah tolong Ummi sikit.. bla bla bala

Babang : Mi...

Ummi    : Hmmm...?

Babang : Ummi tak rasa nak duduk hospital lagi ke?

(Amboi, tension sangat ke anak dengar saya berleter sampai teringat zaman kegemilangan bila Ummi rehat kat hospital. Cit!)

Bilalah agaknya saya nak berhenti berleter ya? Hmm... bila saya duk depan komputer je lah kot... hu hu